Afwisseling

Als mij gevraagd wordt wat mijn werk als kinderverpleegkundige zo leuk maakt, zeg ik altijd de afwisseling. Echt geen dag is hetzelfde. Op de kinderafdeling kom je ook veel verschillende specialismen tegen. Dat het dit keer wel heel afwisselend zou worden, had ik aan het begin van mijn werkdag niet kunnen vermoeden.

Het was een drukke dienst, midden in het “RS-virusseizoen”. Alle kamers van onze kinderafdeling waren bezet. In de meeste liggen kinderen met luchtwegproblemen. Op de SEH is al de hele nacht een gezin: Max (verzonnen naam) van vijf jaar en zijn ouders. Ze wachten op een plekje op de kinderafdeling. Max is erg benauwd en moet opgenomen worden ter observatie. Zijn ouders willen graag dat hij in ons ziekenhuis blijft omdat zijn de moeder bijna is uitgerekend en in Ikazia wil bevallen. Omdat er pas de volgende ochtend een kamer vrij zou komen, hebben Max en zijn ouders een bed op de SEH gekregen.

Mijn dienst begon even na 7 uur en al snel hoorde ik van het “logeren” op de SEH. Zodra de kamer voor Max vrijkwam, hebben we, naast het bed voor Max en de slaapbank voor één van de ouders, ook een goed bed voor zijn moeder neergezet. Al snel was het gezin in diepe rust. Hun verblijf op de SEH was onrustig geweest.

Halverwege de middag kwam ik op de kamer en zag ik dat Max zijn moeder wat onrustig was. Ze had een blos op haar wangen en zei dat ze regelmatig harde buiken had. Nu ben ik als kinderverpleegkundige op mijn best, een bevalling begeleiden is al weer heel wat jaren geleden. Hoe mooi is het dat we één Moeder Kind Centrum zijn, waardoor een collega van Verloskunde direct langs kon komen. Max zijn moeder bleek al 4 cm ontsluiting te hebben. En of het zo moest zijn, was haar verloskundige al in het ziekenhuis.

Dan moet er ineens veel gebeuren voor de ouders. De éne oma werd gebeld om bij Max te blijven, de andere oma werd gebeld om bij de bevalling te zijn, er moesten thuis spullen opgehaald worden en tegelijkertijd was moeder de weeën aan het wegpuffen.

Drie uur later was daar het broertje van Max. Zijn vader was precies op tijd om de geboorte van zijn tweede zoon mee te maken. De volgende dag ging ik natuurlijk even langs om het kindje te bewonderen. Max moest nog twee dagen in het ziekenhuis blijven, maar ging uiteindelijk samen met zijn moeder en broertje naar huis. Een mooier voorbeeld van afwisselend werk kan ik niet bedenken.