Hulp van Boven

Het team psychosociale zorg, bestaande uit de afdelingen psychologie, maatschappelijk werk en geestelijke verzorging, had kort geleden haar teamuitje. Dit keer gingen we naar een escaperoom. Met vier collega’s uit de verschillende disciplines moest ik binnen een uur zien te “ontsnappen” uit een kamer die was ingericht als een kamer van een zwaar bewaakte gevangenis.
Van tevoren hadden we al te horen gekregen dat ongeveer 40% van de bezoekers slaagde in deze opdracht. Voordat de deur op slot ging, werden we gewezen op de rode noodknop naast de deur. Die mochten we alleen gebruiken als het écht nodig was. Ook werden we gewezen op de camera’s in het plafond waarmee de beheerder ons ‘doen en laten’ volgde.

En toen waren we aangewezen op onszelf. Met elkaar moesten we verschillende puzzels oplossen waarvan de oplossingen weer nieuwe raadsels brachten. Af en toe klonk er een soort scheepstoeter waarna er een aanwijzing van boven kwam die ons hielp bij het oplossen van het probleem.
We vormden een ijzersterk team en het was ons vast gelukt te ontsnappen, ware het niet dat de vorige bezoekers van de gevangenis een aanwijzing onklaar hadden gemaakt. We waren gedoemd na het uur bevrijd te worden door de beheerder die al snel moest toegeven dat “het” niet klopte.

Zodra je in een ziekenhuiskamer ligt, bevind je je als het ware ook opeens in zo’n andere ‘niet kloppende’ wereld. Je bent niet meer gewoon ik, maar je bent als een ‘gevangene’ en een zieke die geconfronteerd wordt met de werkelijkheid van de kwetsbaarheid. Alles lijkt opeens anders. “Het klopt echt niet”, riep één van ons richting de camera met microfoon, toen we ontdekten dat de aanwijzingen niet klopten. Zo “klopt het” voor de patiënt vaak ook niet. Het leven blijkt anders te lopen dan men tot dan toe dacht. Zoals er “in de gevangenis” af en toe hulp van boven werd gezonden, zo zijn er in het ziekenhuis allerlei deskundigen die de patiënt ondersteunen in die nieuwe werkelijkheid van het ziek-zijn. De geestelijk verzorgers helpen een patiënt om staande te blijven als het allemaal “niet klopt”.

Veel patiënten, of ze in het gewone leven gelovig zijn of niet, ervaren hulp van Boven. Mooi om als dominee spreekbuis te mogen zijn van die “hulp van Boven”.