Contact Spoed
Tekstgrootte

Slaapwandelen

Ik kijk naar de klok, het is bijna drie uur tot op heden is de nacht rustig verlopen, mijn taken zijn gedaan en alle patiënten lijken in diepe rust te zijn. ‘Pfoe die nacht zal lang gaan duren als het zo doorgaat’ bedenk ik mij. ‘Ik ga eens even een rondje maken langs m’n mensen en een aantal mensen wisselligging geven, kan jij mij zo even helpen op kamer 20?’ vraag ik mijn collega terwijl ik de gang op loop.

Een aantal schermerlampen verlichten de gang en zorgen ervoor dat ik mijn weg kan vinden naar mijn patiëntenkamers. Hé wat ligt daar op de grond? Dat lijkt wel bloed? Ik volg een spoor van bloedspetters die mij naar kamer 19 brengen. Ik knip het schemerlampje aan en loop de kamer op. ‘Héé wie is daar’ hoor ik mijn patiënte roepen. ‘Hallo mevrouw, ik ben William de broeder van de nachtdienst, wat is er allemaal aan de hand?’ vraag ik terwijl ik snel opzoek ga naar de oorzaak van het bloed. ‘Ik moet alleen even naar het toilet en nu zit alles onder het bloed ik snap er niks van hoor, het is allemaal zo gek hier’ krijg ik paniekerig antwoord. ‘Ah ik zie het al, ik denk dat uw infuus gesneuveld is. Geen paniek, we gaan het samen oplossen. Gaat u maar even op het randje van het bed zitten.’

Ondertussen heb ik een gaasje gepakt en druk de insteekopening van het infuus dicht. ‘Hoe ben jij hier eigenlijk binnengekomen, de deur zit toch op slot?’ vraagt mevrouw terwijl ze me met verbaasde ogen aankijkt. ‘U bent in het ziekenhuis mevrouw, u krijgt plasmedicijnen omdat u zo benauwd en vermoeid was.’ ‘Ohja natuurlijk maar ik moet nog steeds plassen, dus kan je me even de wc wijzen?’ Ondertussen heeft mijn collega ook het bloedspoor gevonden: ‘gaat het goed hier?’. ‘Ja gaat goed hoor, venflonnetje gesneuveld. Kan jij mevrouw even naar de wc brengen? dan maak ik even de vloer en het bed schoon.’

Als je blanco binnen zou stappen zou je denken dat er een moord gepleegd is. Alles zit onder het bloed: het bed, de vloer, de stoel, de tafel, het nachtkastje, het gordijn. Snel pak ik wat schoonmaakmiddelen en begin ik samen met mijn collega de grote schoonmaak. Mijn telefoon gaat een oproep uit kamer 19 – toilet, ah mevrouw belt en is klaar. Ik loop naar de toilet en loop samen met mevrouw terug naar haar inmiddels opnieuw opgemaakte bed. ‘Oh wat heb ik jullie een werk bezorgd zeg, verschrikkelijk. Sorry hoor!’ Inmiddels heeft mijn collega de vloer verder schoongemaakt en ziet de kamer er weer uit zoals een halfuur geleden.

‘Aah jongen, sorry hoor ik was gewoon aan het slaapwandelen. Nu moest ik naar het toilet terwijl ik nog sliep. Aah wat vind ik dit erg’ verexcuseert mevrouw zich zichtbaar geëmotioneerd. ‘Ah mevrouw dit kan gebeuren, geen paniek hoor, als het niet erger is, vind ik het prima. Ik prik een nieuw infuusje en daarna kunt u lekker weer gaan slapen’ zeg ik terwijl ik het nieuwe infuusje in de arm prik. ‘Oooh man’ geeuwt mevrouw, ‘wat een drama… ik ben de hele nacht al op stap geweest in m’n dromen’. ‘Zozo, en nu is een 85 jarige dame ook nog midden in de nacht op stap geweest met een jongen van 24, het moet niet gekker worden’ grap ik. ‘Ah ja er zijn er die ‘t doen hoor, maar je hebt niks aan die ouwe wijven. Je kan maar beter bij je eigen meisje blijven’ grapt mevrouw terug terwijl we allebei hard in de lach schieten. ‘Ga nog maar lekker een paar uurtjes slapen’ zeg ik terwijl ik de laatste dingen opruim. ‘Bedankt hé jongen voor je hulp!’ Ik knip het licht uit en loop lachend richting de teampost: wat heb ik toch een geweldige baan!